چرا نام اهل بیت علیهم السلام در قرآن نیامده است؟ (همراه با پاسخ مفصّل)

یامن له الدنیاوالأخره

گاهی برخی از مخالفات شیعة امامیه اشکال می‌کنند که اگر آن طوری که شما می‌گویید، امامت از اصول دین است و امامان بعد از رسول خدا«صلی الله علیه و آله» دوازده نفر از ذریّة رسول خدایند، و این مسأله از اهمیّت فراوانی برخوردار است، چرا در قرآن سخنی از امامت به میان نیامده است؟ چرا نام ائمة اهل بیت و مقام پیشوایی و امامت آنان در قرآن به طور صریح نیامده است؟ اگر آن چنان که شیعه می‌گوید؛ امامت از اهمیّت به سزایی در جامعه برخوردار است، باید به طور صریح در قرآن آمده باشد. در حالی که چنین نیست. ما در صدد آنیم که در این بحث به این مسأله بپردازیم.

تعداد امامان چطور مشخص شد؟!

یامن له الدنیاوالأخره

تعداد امامان و مشخصات آنها در روایات متعددى که از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله در منابع شیعه و سنى نقل شده مشخص گردیده است. برخى از این روایات را از منابع اهل سنت نقل می کنیم:

1- «کار مردم پیوسته می گذرد تا آنکه دوازده مرد بر آنان فرمان برانند».[1]

2- «شمار جانشینان من به تعداد نقباى موسى (دوازده نفر) است».[2]

3- «تا وقتى که دوازده خلیفه و جانشین بر شما حکومت کنند، دین پیوسته پابرجاست».[3]

4- «کار این امت همواره پابرجاست تا دوازده خلیفه و جانشین بر آنان بگذرند که همگى از قریش‏ اند».[4]

5- «بر این امت دوازده خلیفه حکومت خواهند کرد، به عدد نقباى بنى ‏اسرائیل».[5]

چگونه در محضر قرآن بنشینیم؟

یامن له الدنیاوالأخره

از رهنمودهای معصومین علیهم السلام چنین برمی آید که قداست و حُرمت قرآن را باید پاس داشت و با آن برخورد متین، مۆدّبانه و احترام آمیز داشت، حتّی دست و دل پاک و چشم دور از گناه و زبان و دهان تمیز و خوشبو و توجّه به قبله و... را هم باید رعایت کرد. چرا که قاری، وقتی این منشور الهی را پیش رو می گشاید، باید حسّ «حضور در محضر خدا» داشته باشد.

از مهمترین این مسائل، شیوه صحیح نشستن در محضر قرآن کریم است که رعایت آن، موجب درک مقام و موقعیت قرآن می‌شود.

---

امام از حقشان چنین میگویند!

یامن له الدنیاوالأخره

دیدگاه امام على (علیه السلام) را درباره جانشینى پیامبر و زمامدارى مسلمانان، مى‏توان به سه بخش زیر تقسیم کرد:

1. معرفى جانشین از جانب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

از دیدگاه على علیه السلام، گزینش جانشین و خلیفه، سنت و روش پیامبران پیشین بوده است؛ چنان‏که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز به آن عمل کرده و هرگز مردم را سرگردان رها نکرده است. وى مى‏فرماید: «رسول گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در میان شما مردم جانشینى برگزید؛ همچنان که تمام پیامبران گذشته براى امت‏هاى خود برگزیدند؛ زیرا آنها هرگز انسان‏ها را سرگردان رها نکردند و بدون معرفى راهى روشن و گذاشتن نشانه‏هایى استوار، از میان مردم نرفتند»[1].

این بیان گهربار امیر مۆمنان علیه السلام، مبین این واقعیت است که انتخاب جانشین، سنت و شیوه پیامبران گذشته بوده است و آنان با تعیین راه روشن و نشانه‏هاى استوار، مردم را به حال خود وانگذاشته‏اند. بر همین مبنا، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز جانشینان خویش را برگزیده است.

مفسران قرآن کریم

یامن له الدنیاوالأخره

با این وجود چه نیازی به امام معصوم داریم؟!

یامن له الدنیاوالأخره

یکی از موضوعات بسیار مهمی که با بحث خاتمیت رسول گرامی اسلام در ارتباط است موضوع امامت می باشد. موضوعی مهم و سرنوشت سازی که ذهن خیلی از ما انسان ها را به خود مشغول ساخته و همواره پرسش های جدّی و قابل توجه ای را به خود اختصاص داده است.

---

به منظور تبیین این موضوع لازم است ابتدا مطلبی را به عنوان مقدمه ذکر کنیم و آن این اینکه:

خالق هستی به دلیل لطف و محبّت فراوانی که نسبت به بندگان خویش دارد همواره منافع آنها را در نظر گرفته و با دستورات سعادت آفرین خود مسیر زندگی آنها را به گونه ای تعیین نموده که آنها در سایه عمل به این دستورات بتوانند به خوشبختی دنیا و آخرت دست یابند. آن خالق مهربان به منظور تحقق بخشیدن این مهم، دستورات حیات بخش خود را در قالب کتاب آسمانی توسط پیامبران خود در اختیار مردم قرار می داد که این برنامه الهی ادامه یافت تا اینکه نوبت به رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) رسید. پیامبری مهربان و خیر خواه که با آوردن قرآن کریم، آخرین و کاملترین دین را به گوش جهانیان رساند.

شیخ صدوق قدس الله سره و ویژگی‌های امامان معصوم (علیه السلام)

یامن له الدنیاوالأخره

در این نوشته، خلاصه‌ای از اعتقادات شیخ صدوق (ره) درباره صفات و ویژگی‌ها ائمه اطهار (علیهم السلام) بیان می‌شود.

1ـ  پیغمبران و رسولان و حجت‌هاى خدا (علیهم السلام) برتر از فرشتگانند.[1]

2ـ  خدای‌ تعالى مخلوقات را براى حضرت محمّد پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت او (علیهم السلام) آفریده است و اگر ایشان نبودند خداوند آسمان‌ها و زمین، بهشت و جهنم، آدم و حوا، فرشته و هیچ آفریده دیگری را نمی‌آفرید.[2]