راهی قدسی

اهدناالصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم

راهی قدسی

اهدناالصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم

راهی قدسی
آخرین نظرات

امام از حقشان چنین میگویند!

شنبه, ۷ تیر ۱۳۹۳، ۱۰:۰۰ ق.ظ

یامن له الدنیاوالأخره

ولایت امیر المؤمنین پر نازل ہونے والی آیت کی دلیلوں کی علامات

دیدگاه امام على (علیه السلام) را درباره جانشینى پیامبر و زمامدارى مسلمانان، مى‏توان به سه بخش زیر تقسیم کرد:

1. معرفى جانشین از جانب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

از دیدگاه على علیه السلام، گزینش جانشین و خلیفه، سنت و روش پیامبران پیشین بوده است؛ چنان‏که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز به آن عمل کرده و هرگز مردم را سرگردان رها نکرده است. وى مى‏فرماید: «رسول گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در میان شما مردم جانشینى برگزید؛ همچنان که تمام پیامبران گذشته براى امت‏هاى خود برگزیدند؛ زیرا آنها هرگز انسان‏ها را سرگردان رها نکردند و بدون معرفى راهى روشن و گذاشتن نشانه‏هایى استوار، از میان مردم نرفتند»[1].

این بیان گهربار امیر مۆمنان علیه السلام، مبین این واقعیت است که انتخاب جانشین، سنت و شیوه پیامبران گذشته بوده است و آنان با تعیین راه روشن و نشانه‏هاى استوار، مردم را به حال خود وانگذاشته‏اند. بر همین مبنا، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز جانشینان خویش را برگزیده است.

2. ویژگى‏هاى جانشینان پیامبر (صلی الله علیه و آله سلم)

امام على علیه السلام، شرایط و ویژگى‏هاى بسیارى را براى خلیفه مسلمانان و جانشین پیامبر برمى‏شمرد که مهم‏ترین آنها عبارتند از:

الف) توانایى اداره جامعه و آگاهى از فرمان‏ها و احکام الهى؛ امیرمۆمنان على علیه السلام در این خصوص مى‏فرماید: «اى مردم! سزاوار به خلافت، کسى است که بدان تواناتر باشد و در آگاهى از فرمان خدا، داناتر؛ تا اگر آشوب‏گرى به فتنه انگیزى برخیزد، به حق بازگردانده شود و اگر سر باز زند، با او مبارزه شود»[2].

ب) صداقت با مردم و آخرت نگرى؛ آن حضرت درباره این ویژگى مى‏فرماید:

«پس باید امام و راهنماى مردم، به مردم راست بگوید و راه خرد پوید و از فرزندان آخرت باشد و به یقین بداند که از آن جا آمده و به آن‏جا خواهد رفت»[3].

از دیدگاه على علیه السلام، گزینش جانشین و خلیفه، سنت و روش پیامبران پیشین بوده است؛ چنان‏که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز به آن عمل کرده و هرگز مردم را سرگردان رها نکرده است. وى مى‏فرماید: «رسول گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در میان شما مردم جانشینى برگزید؛ همچنان که تمام پیامبران گذشته براى امت‏هاى خود برگزیدند؛ زیرا آنها هرگز انسان‏ها را سرگردان رها نکردند و بدون معرفى راهى روشن و گذاشتن نشانه‏هایى استوار، از میان مردم نرفتند

ج) برخوردارى از سجایاى اخلاقى و منش‏هاى نیکو؛ امام على علیه السلام خصلت‏هایى چون بخیل نبودن، دانایى و عدالت را براى خلیفه مسلمانان، ضرورى و لازم مى‏داند. آن حضرت مى‏فرماید:

«و همانا دانستید که سزاوار نیست بخیل بر ناموس و جان مردم و بر غنیمت‏ها و احکام مسلمانان، ولایت یابد و امامت آنان را عهده‏دار شود تا در مال‏هاى آنها حریص گردد و نادان نیز لیاقت رهبرى ندارد؛ چون با نادانى خود، مسلمانان را به گمراهى مى‏کشاند. ستمکار نیز نمى‏تواند زمامدار باشد؛ چون با ستم خویش، حق مردم را غصب مى‏کند. و در تقسیم اموال، عدالت را رعایت نمى‏کند؛ زیرا گروهى را از حق خود محروم مى‏سازد. و نه آن که رشوه‏گیر است؛ زیرا او نیز حقوق مردم را پایمال مى‏کند و نه آن که سنت پیامبر را ضایع مى‏کند؛ زیرا که امت اسلامى را به هلاکت مى‏کشاند»[4].

3. جانشینان واقعی پیامبر

پس از بیان ضرورت گزینش جانشین از ناحیه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله سلم) و اوصافى که باید خلیفه از آن برخوردار باشد، مى‏توان جمع این دو ویژگى را در گروهى خاص که همانا اهل‏بیت پیامبر علیه السلام مى‏باشند، مشاهده کرد و به امامت و جانشینى آنان، یقین کرد.

امام على علیه السلام این واقعیت را با عبارات گوناگون بیان فرمود.

امام على علیه السلام خصلت‏هایى چون بخیل نبودن، دانایى و عدالت را براى خلیفه مسلمانان، ضرورى و لازم مى‏داند

وى مى‏فرماید:

«مردم! به کجا مى‏روید و کى باز مى‏گردید؟ علامت‏هاى حق برپاست و نشانه‏هاى آن هویداست؛ گمراهى تا کجا؟ سرگشتگى تا کجا و چرا؟ خاندان پیامبرتان میان شما هستند که زمامداران حق و یقینند و پیشوایان دینند و با ذکر جمیل و گفتار راست، قرینند؛ پس حرمت آنان را همچون قرآن، نیک بدارید و چون تشنگانى که به آبشخور روند، روى به آنان آرید»[5].

امام علیه السلام، در جاى دیگر مى‏فرماید:

«خاندان پیامبر، مایه حیات دانش و نابود کننده نادانى‏اند. بردبارى‏شان، شما را از دانش آنها خبر مى‏دهد و ظاهرشان، از صفاى باطنشان و سکوتشان، از حکمت‏هاى گفتارشان. هرگز با حق مخالفت نکردند و در آن اختلاف ننمودند. آنان ستون‏هاى دینند و پناهگاه مردم. به وسیله آنان، حق، به جایگاه خود باز مى‏گردد و باطل، از جاى خود رانده و از بن کنده مى‏شود. [آنان‏] دین را چنان که باید، دانستند و فرا گرفتند و به کار بستند»[6].

با توجه به آن چه گفته شد، از دیدگاه امام على علیه السلام، جانشینان پیامبر، برگزیده خداوند، به واسطه پیامبر هستند و این اقدام پیامبر، سنتى رایج در میان انبیا بوده است. ایشان، اهل بیت پیامبرند و به صفات و خصایص والایى، بر مردم برترى یافته‏اند؛ چنان که حاکم اسلامى باید ویژگى‏هاى خاصى داشته باشد.

بارى، این منصب، هر کسى را نشاید و آن، کسى را سزاست که بر انجام آن، تواناست و در راستى و عدالت و بى‏رغبتى به دنیا، پابرجاست‏[7].

 

پی نوشت:

[1]. نهج البلاغه، خطبه 1.

[2]. همان، خطبه 173.

[3]. همان، خطبه 154.

[4]. همان، خطبه 131.

[5]. همان، خطبه 87.

[6]. همان، خطبه 239.

[7]. ر. ک: رجبى و موسوى کاشمرى، روابط امام على و خلفا، ص 83- 141.

بخش نهج البلاغه تبیان


منبع: پرسش و پاسخ های دانشجویی؛ پایگاه امام علی علیه السلام

۹۳/۰۴/۰۷
مجتبی دهقان

seratehag.blog.ir

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی