یامن له الدنیاوالأخره
نام مبارک پیشوای دوم معصوم، «حسن» و کنیه اش ابومحمد و القاب شریفش: سید، سبط، امین، حجت، برّ، نقی، زکی، زاهد و مجتبی است. پدر بزرگوار ایشان، امام علی بن ابی طالب علیه السلام و مادر مکرمه اش حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام می باشد.
آن حضرت در شب سه شنبه پانزدهم ماه مبارک رمضان، در سال دوم و یا سوم هجرت به دنیا آمد و در سال چهل هجری بعد از شهادت پدر مظلومش، در سن 38 سالگی به مقام والای امامت منصوب شد و در سال پنجاه هجری به دستور معاویه پلید به وسیله همسر جفاکارش، «جعده» مسموم گشت و در روز 28 ماه صفر، در سن 47 یا 48 سالگی شهید و در بقیع دفن شد.
نام مبارک پیشوای دوم معصوم، «حسن» و کنیه اش ابومحمد و القاب شریفش: سید، سبط، امین، حجت، برّ، نقی، زکی، زاهد و مجتبی است. پدر بزرگوار ایشان، امام علی بن ابی طالب علیه السلام و مادر مکرمه اش حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام می باشد.
آن حضرت در شب سه شنبه پانزدهم ماه مبارک رمضان، در سال دوم و یا سوم هجرت به دنیا آمد و در سال چهل هجری بعد از شهادت پدر مظلومش، در سن 38 سالگی به مقام والای امامت منصوب شد و در سال پنجاه هجری به دستور معاویه پلید به وسیله همسر جفاکارش، «جعده» مسموم گشت و در روز 28 ماه صفر، در سن 47 یا 48 سالگی شهید و در بقیع دفن شد.
مدت امامت آن حضرت، 10 سال بود و در عدد فرزندانش اختلاف است؛ بعضی هشت پسر و هفت دختر و برخی پانزده پسر و هشت دختر و عده ای پانزده پسر و شش دختر برای آن حضرت نوشته اند.
در نوشتار حاضر مروری هرچند اجمالی بر مناقب و فضائل آن امام همام خواهیم داشت.
۰ نظر
۲۲ تیر ۹۳ ، ۱۰:۰۰