اینجا قرآن‌آباد است/ در این روستا بیش از ۶۳ حافظ کل کلام الهی زندگی می‌کنند
قرآن‌آباد روستایی در دهستان خیر، از توابع شهرستان استهبان و در ۱۷۵ کیلومتری شرق شیراز با ۱۲۰۰ نفر جمعیت، ۶۳ حافظ کل قرآن دارد و ۴۰ طلبه؛ روستایی که سال‌ها قبل نامش محمدآباد بود اما سال ۱۳۷۵ بود که رحمت الهی شامل حال این روستا شد و نخستین جرقه‌های توسعه فرهنگ قرآن‌خوانی در این روستا زده شد.
به گزارش خبرگزاری فارس؛ همشهری آیه در جدید‌ترین شماره خود با انتشار مطلبی از روستای قرآن‌آباد به معرفی مؤسسه قرآنی بیت‌الاحزان پرداخت که در گزارش تقدیم می‌شود.
در این روستا بیش از ۶۳ حافظ کل کلام الهی زندگی می‌کنند
اینجا قرآن‌آباد است!
قرآن‌آباد روستایی در دهستان خیر، از توابع شهرستان استهبان و در ۱۷۵ کیلومتری شرق شیراز با ۱۲۰۰ نفر جمعیت، ۶۳ حافظ قرآن دارد و ۴۰ طلبه؛ روستایی که سال‌ها قبل نامش محمدآباد بود اما سال ۱۳۷۵ بود که رحمت الهی شامل حال این روستا و اهالی آن شد و به همت جمعی از روحانیون، نخستین جرقه‌های توسعه‌ی فرهنگ قرآن‌خوانی در این روستا زده شد؛ جرقه‌هایی که به برکت قرآن تا حد اعلی پیش رفت و باعث شد هم خود اهالی به شکل گسترده در راه قرآن قدم بگذارند و هم واسطه‌ای باشند برای تمام کسانی که در جست‌و‌جوی حقیقت هستند. چه بسا نور قرآن از این روستا به تمام نقاط کشور تابیده شد و ثمره‌ی آن توسعه‌ی فرهنگ حفظ قرآن در سطح کشور بود.
قطب قرآنی کشور
سال ۱۳۷۵ با تلاش و پیگیری تعدادی از روحانیون دهستان خیر برای برگزاری کلاس‌های روخوانی و روان‌خوانی قرآن در روستای محمدآباد، مؤسسه‌ی قرآنی فرهنگی بیت‌الاحزان حضرت زهرا‌سلام الله علیها راه‌اندازی شد. ابتدا بسیاری از مردم حتی روخوانی قرآن را نمی‌دانستند و استهبان حتی یک حافظ قرآن هم نداشت اما این مؤسسه آن‌قدر موفق عمل کرد و مردم آن‌قدر نسبت به فراگیری قرآن علاقه نشان دادند که روستای محمدآباد سال‌ها بعد‌تر به قطب قرآنی کشور تبدیل شد و مؤسسه‌ی بیت‌الاحزان که امروزه از موفق‌ترین‌ها به ویژه در بحث حفظ قرآن به شمار می‌رود، به ۱۶۵ شعبه در نقاط مختلف کشور ارتقا پیدا کرد به طوری که مجموع این شعب تا به امروز توانسته‌اند نزدیک به ۱۵۰۰ حافظ قرآن را تربیت کنند.
تربیت هفت حافظ کل در آغاز فعالیت
پس از مهیا شدن فرهنگ قرآن‌خوانی در روستای محمدآباد، نهایتا در سال ۱۳۸۰ مدرسه‌ی روزانه حفظ کل قرآن در این روستا راه‌اندازی شد و یک‌سال بیشتر طول نکشید که این مدرسه، هفت حافظ کل قرآن را به جامعه هدیه کرد؛ اتفاق ارزشمندی که بسیار مورد توجه همگان قرار گرفت و نتیجه‌ی آن نیز ورود طلاب حوزه‌ی علمیه برای حفظ قرآن، استقبال بیشتر نوجوانان و جوانان برای ثبت‌نام در این مدرسه و آغاز کار روخوانی، روان‌خوانی و حفظ برای خانم‌ها بود. علاوه بر این مدرسه‌ای که تا آن روز به شکل روزانه فعالیت می‌کرد، به دلیل این استقبال به مدرسه‌ای شبانه‌روزی تبدیل شد که عملا یک خانه‌ی قدیمی بود و خوابگاه آن هم منزل دیگری برای اسکان حافظان قرآن.
مدرسه‌ای با ۲۰۰ حافظ
دوره‌ی حفظ کل قرآن در مدرسه‌ی محمدآباد یک ساله است و تمام حافظان نیز طی همین مدت موفق به حفظ کل قرآن شده‌اند به طوری که از سال ۱۳۸۰ تا به امروز، ۲۰۰ نفر افتخار حفظ کل قرآن را به دست آورده‌اند که ۶۳ نفر آن‌ها از اهالی خود روستای محمدآباد بوده‌اند. البته این موفقیت در حالی حاصل شده که مدرسه‌ی قرآن محمدآباد طی این سال‌ها به سبب محدودیت مکانی، با فراز و نشیب‌هایی مواجه بوده. مثلا این مدرسه از ۱۳۸۶ تا سال ۱۳۸۹ به خاطر مشکلات مکانی، به روستای لای‌خرمی منتقل شد و در سال 138۹ بود که به علت استقبال بالای علاقه‌مندان، بار دیگر به محمدآباد بازگشت و این بار حسینیه‌ی محمدآباد به مدرسه‌ی شبانه‌روزی تبدیل شد.
300 هزار ختم قرآن
در حالی که امروزه بسیاری از حسینیه‌های واقع در شهرهای کوچک و بزرگ کشور، کم‌کار یا بلااستفاده مانده‌اند، حسینیه‌ی صاحب‌الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف روستای محمدآباد به برکت قرآن و نام مبارک حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف، به مکانی کاملا کاربردی و مفید برای حافظان قرآن تبدیل شده و توانسته در قالب مدرسه‌ای شبانه‌روزی، تعداد زیادی از علاقه‌مندان که تا سال ۸۹ با مشکل مکانی مواجه بودند تحت پوشش قرار دهد. چه بسا در شرایط فعلی به طور سالانه، حدود ۳۰۰ هزار بار ختم قرآن در این حسینیه انجام می‌گیرد و قر‌آن‌آموزان در شرایط مساعدتری نسبت به گذشته، قادر به حفظ قرآنند. لازم به توضیح است که شرایط سنی فعلی برای حفظ قرآن در این مدرسه از ۱۴ تا ۲۲ سال تعیین شده.
از محمدآباد تا پایتخت
اگرچه در بیشتر پیشرفت‌های فرهنگی، همواره تهران پیشقدم است و شهرستان‌ها در مرحله‌ی بعد در مسیر رشد قرار می‌گیرند اما در روستای محمدآباد اتفاقی برخلاف این رخ داده و با تلاش مؤسسه‌ی بیت‌الحزان این روستا، حافظان بسیاری تربیت شده و برای آموزش قرآن به نقاط مختلف کشور از جمله تهران سفر کرده‌اند. کسانی که با راه‌اندازی مدارس حفظ قرآنی توانسته‌اند مبلّغی برای این کار بوده و در مسیر فرموده‌های رهبری مبنی بر تربیت ۱۰ هزار حافظ حرکت کنند. در حال حاضر با همت مدیریت مرکز بیت‌الحزان، دو مدرسه حفظ قرآن در پایتخت راه‌اندازی شده که کاری بسیار ارزشمندی است و می‌تواند نقش مؤثری در افزایش شمار حافظان شهر تهران ایفا کند.
راه‌اندازی حوزه‌ی علمیه قرآن‌محور
یکی از جدید‌ترین اتفاقات در روستای محمدآباد، راه‌اندازی اولین حوزه‌ی علمیه در این روستاست که از اول مهرماه امسال با همکاری حوزه‌ی علمیه‌ی امام صادق(ع) استهبان راه‌اندازی شده و نه به شکل معمول بلکه به شکل قرآن‌محور هدایت می‌شود. طلبه‌ها در این حوزه‌ی علمیه، پایه‌ی اول را به جای یک‌سال در دو سال می‌خوانند و در طول این مدت، حافظ قرآن هم می‌شوند. درواقع راه‌اندازی حوزه‌ی علمیه با چنین شرایطی، برای نخستین بار در کشور اتفاق می‌افتد که قطعا می‌تواند دستاوردهای ارزشمندی به همراه داشته و طلابی حافظ را به جامعه اسلام تحویل دهد.
حافظان خارجی
مدرسه‌ی قرآن محمدآباد با عملکرد ایده‌آلش در ۱۵ سال گذشته به شهرت قابل توجهی در کشور و حتی بین‌المللی دست یافته و امروزه علاوه بر آموزش اهالی این روستا و توابع آن، با استقبال مراجعه‌کنندگانی از شهرهای مختلف و حتی کشورهای دیگر روبه‌روست. به عنوان مثال طی سال‌های اخیر جوانانی از کشورهای اندونزی و افغانستان برای حفظ قرآن به این مدرسه آمده‌اند. همچنین به تازگی خانواده‌ای از نیویورک که اصالتا افغانستانی و پاکستانی هستند، فقط برای حفظ قرآن به ایران آمده و در روستای محمدآباد ساکن شده‌اند که یک فرزند پسر، دو فرزند دختر و مادر این خانواده در حال حفظ قرآنند.
موقوفات قرآنی روستاییان
موقوفات مردمی در سطح کشور معمولا اهل بیتی هستند و موقوفات قرآنی کمتر به چشم می‌خورند اما در روستای محمدآباد، اهالی روستا تمام تلاششان را برای پیشبرد اهداف قرآنی به کار گرفته‌اند و ۱۷ مورد وقف قرآنی وجود دارد. درواقع اهالی این روستا از زمین کشاورزی گرفته تا باغ و منزل مسکونی خود را وقف قرآن کرده‌اند تا این اماکن به فعالیت‌های قرآنی و توسعه این فرهنگ اختصاص پیدا کند. در میان این موقوفات، زمینی به مساحت دو هکتار وجود دارد که برای ساخت حوزه‌ی علمیه در نظر گرفته شده. نکته‌ی جالب این‌که تا به امروز تمام اقدامات قرآنی صورت گرفته در روستای محمدآباد، بدون کمک دولتی به انجام رسیده و همیشه پای خیرّین در میان بوده است.
انتهای پیام/