استاد مطهری در کتاب "وحی و نبوت" گفته اند عصمت پیامبر اختیاری است، یعنی چون به درجه ی بالای ایمان و یقین رسیده گناه نمی کند نه اینکه یک فرشته ای مانع گناه کردن او بشود.
اما استاد مطهری در کتاب "مسأله ی حجاب" خویش می گوید وقتی پیامبر کودک بود و در دوران کودکی با بچه ها در جایی ساختمانی را درست می کردند لباس هاشان را بالا گرفته بودند و آن وسایل را مثلاً آجر و خاک را توی دامن ریخته بودند. پیامبر می گوید انگار یک کسی دامن من را پایین کشید و نگذاشت که من آن را بالا بزنم. انگار یک مأمور غیبی، یک فرشته ی غیبی مواظب من بود. یا در خطبه ی قاصعه حضرت امام علی علیه السلام می فرماید که بعد از شیرخوارگی فرشته ای مراقب پیامبر بود.
این دو نقل قول از شهید مطهری به ظاهر با همدیگر هماهنگ نیستند، قول اول عصمت را اختیاری معرفی کرده و قول دوم گوئی فرشته ای از کودکی مواظب پیامبر بودند که به گناهی آلوده نشود. اشکالی که مطرح می شود این که قول دوم چه طور با عصمت اختیاری پیامبر سازگار است؟