یامن له الدنیاوالأخره
از جمله آداب تلاوت قرآن، دقت و توجه کامل به معنای آن است. قاری باید هنگام تلاوت آیاتِ بشارت‌دهنده، به لطف و رحمت الهی امیدوار شود و هنگام تلاوت آیات عذاب، از درگاه ربوبی طلب آمرزش نماید.
خداوند می فرماید: «کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِّیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ»؛ [این] کتابى مبارک است که آن را به سوى تو نازل کردهایم تا در [باره] آیات آن بیندیشند، و خردمندان پند گیرند! (ص/29)
قرآن، آخرین پیام خداوند و معجزه ی جاویدان خاتم پیامبران، روشنایی‌بخش تاریکی ها، محور اتحاد مسلمانان، منبع و منشأ علوم و فرهنگ اسلامی است.
کتابی است که در کرانه آن تمدن شکوهمند اسلامی زاده شد و بالید. کتابی مبارک که آیه آیه‌اش برای خردمندان درس آموز است؛ تدبر در آن راه‌گشای پیشرفت و کمال و عمل به آموزه های آن، نسخه ی شفابخش دردهای فردی و اجتماعی.