یامن له الدنیاوالأخره
در دیانت اسلام، از زمان صحابه تا کنون، این مساله به عنوان یک اصل مهم و سنت رایج و پذیرفته شده درمیان امت اسلامی به چشم می خورد و با اعتقادی راسخ به جای آورده می شود. با این همه تبرک جستن به آثار و قبور انبیاء و صلحاء ، از جمله سنتهایی است که اندیشه قشری وهابیان با آن دست به گریبان بوده و با استدلالهای پوچ و بی اساس خود آنرا به شرک منتسب نموده و به تبع آن مسلمانان را متهم به رفتار مشرکانه می کند. در این گفتار برانیم تا با تبیین و طرح مساله تبرک جستن در قاموس دین اسلام، چهارچوب وزوایای تاریخی، و قرآنی این سنت حسنه را مورد بررسی قرار دهیم .
با ورق زدن صفحات تاریخ از دیرباز تا کنون این نکته را درمی یابیم که بسیاری از ادیان و مکاتب ، براساس باورها و رسومات آئینی خود، برخی از آثار به جای مانده از اشیاء ، افراد ، و رسومات را محترم دانسته به گونه ای خاص در قالب مراسم و سنتی بدان تبرک می جستند. نمونه ای از این آئینها را می توان در مراسم عشاء ربانی و غسل تعمید مسیحیان مشاهده کرد. بر این مبنا مساله تبرک جویی مسئله ای نوظهور و مبدع نبوده است و از دیرباز به عنوان یک روش معنوی مورد بهره برداری بشر قرار گرفته است.
در دیانت اسلام، از زمان صحابه تا کنون، این مساله به عنوان یک اصل مهم و سنت رایج و پذیرفته شده درمیان امت اسلامی به چشم می خورد و با اعتقادی راسخ به جای آورده می شود. با این همه تبرک جستن به آثار و قبور انبیاء و صلحاء ، از جمله سنتهایی است که اندیشه قشری وهابیان با آن دست به گریبان بوده و با استدلالهای پوچ و بی اساس خود آنرا به شرک منتسب نموده و به تبع آن مسلمانان را متهم به رفتار مشرکانه می کند. در این گفتار برانیم تا با تبیین و طرح مساله تبرک جستن در قاموس دین اسلام، چهارچوب وزوایای تاریخی، و قرآنی این سنت حسنه را مورد بررسی قرار دهیم .
۰ نظر
۲۷ تیر ۹۳ ، ۱۰:۰۰