خورشید فروزانی که از پس ابرها بر من حیات می بخشد

یامن له الدنیاوالأخره

یکی از بحث های مهم معرفتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بحث فواید امام غایب است. آیا امامی که ما او را نمی بینیم و به راحتی نمی توانیم با او در ارتباط باشیم فایده و اثری برای ما و جامعه دارد یا نقش امام با ظهور حضرت و قیام و انقلاب ایشان شروع می شود؟

سابقه این بحث:
سابقه این سوال به زمان پیامبر اسلام برمی گردد. وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از دوازدهمین جانشینشان و غیبت او و از سختی دوران غیبت صحبت می کنند، جابر بن عبدالله أنصاری از حضرت سوال می کند: "یا رسول الله فهل یقَعُ لِشیعته الانتفاع به فی غیبته؟"
"ای رسول خدا! شما که می فرمایید دوازدهمین امام و جانشین شما غایب می شوند، آیا به پیروان ایشان در دوران غیبت انتفاع (بهره ای، سودی) می رسد؟ و آیا شیعیان او می توانند در زمان غیبت امامشان نفعی از وی ببرند؟"
حضرت در قالب یک مثال بسیار زیبا جواب می دهند:
"إی و الذی بعثنی بنوة إنَّهُم یستضیئونَ بنوره و ینتَفِعونَ بولایته فی غیبته کانتفاع النّاس با الشمس وإن تجللها سحاب"؛(١)
"بله به آن خدایی که مرا به نبوت برانگیخت اینها از نور امامشان نور می گیرند و از ولایت امامشان نفع می برند. همانند بهره مندی مردم از خورشید، هنگامی که ابر آن را پوشانده باشد". (امام غایب تشبیه می شود به خورشید پشت ابر).
و حضرت صاحب الامرعلیه السلام نیز در این رابطه فرموده است: "همانطور که از خورشید هنگامی که توسط ابرها پنهان شده بهره گیری می شود، از من نیز در زمان غیبتم به همان صورت بهره می برند. و همانا من سبب آرامش و امنیت مردم روی زمین هستم، چنانکه ستارگان امان اهل آسمانند". (٢)
همان‌گونه که حرارت و نور خورشید، حتی از پشت ابر نیز به زمین می‌رسد و باعث روشنایی و گرمای مناسب زمین می‌شود و حیات موجودات، ممکن پذیر می‌شود، برکات امام نیز هر چند ایشان در پشت پرده غیبت است، به انسان‌ها می‌رسد و جامعه انسانی از وجود شریفش بهره‌مندمی‌شود.